Umiędzynarodowienie stanowi instrument doskonalenia jakości kształcenia
poprzez włączanie wymiaru międzynarodowego i międzykulturowego do projektowania, realizacji oraz efektów procesu kształcenia przy udziale nauczycieli akademickich, osób niebędących nauczycielami oraz studentów i doktorantów, z uwzględnieniem mobilności studentów i nauczycieli oraz oferowania zajęć dydaktycznych w językach obcych.
Zgodnie z definicją Jane Knight, przyjętą i upowszechnianą przez OECD, EUA oraz inne sieci i organizacje zajmujące się rozwojem szkolnictwa wyższego, umiędzynarodowienie to...
“celowy proces włączania wymiaru międzynarodowego, międzykulturowego lub globalnego do celów, funkcji i realizacji kształcenia pomaturalnego z myślą o podniesieniu jakości kształcenia i badań w odniesieniu do wszystkich studentów i pracowników akademickich oraz o wniesieniu istotnego wkładu w życie społeczne”
Betty Leask w swojej definicji umiędzynarodowienia kształcenia wskazała, że...
celem umiędzynarodowionego programu kształcenia (produktu) jest rozwijanie międzynarodowej i międzykulturowej perspektywy (w odniesieniu do umiejętności, wiedzy i postaw) wszystkich studentów. Umiędzynarodowienie programu kształcenia oznacza inkorporowanie wymiaru międzynarodowego i międzykulturowego do przygotowania, realizacji oraz efektów kształcenia programu kształcenia (procesu), co przekłada się na uwzględnienie tych wymiarów w treściach kształcenia, procesie kształcenia (nauczaniu i uczeniu się) oraz usługach okołodydaktycznych. Umiędzynarodowiony program kształcenia opiera się na badaniach międzynarodowych oraz różnorodności kulturowej i językowej. W sposób intencjonalny rozwija międzynarodową i międzykulturową perspektywę osób uczących się jako globalnych profesjonalistów oraz obywateli.
Również zdaniem Uwe Brandenburga umiędzynarodowienie...
nie jest celem samym w sobie, lecz instrumentem do realizacji innych celów: doskonalenia kształcenia, badań, zaangażowania obywatelskiego itp.
Znawcy tematu twierdzą, że instytucje szkolnictwa wyższego powinny w sposób bardziej bezpośredni i systematyczny uwzględniać międzynarodowe problemy społeczne w swoich planach działania. Studenci i kadra powinni wykorzystywać swoją wiedzę i umiejętności na pożytek szerszej społeczności w kraju i poza jego granicami, realizując w partnerstwach projekty dotyczące wartości ludzkich. Takie działania powinny być starannie zaprojektowane i wynikać ze strategii instytucjonalnej.
- Umiędzynarodowiony program kształcenia to:
-
- dydaktyka oparta na badaniach, doświadczeniach międzynarodowych, różnorodność kulturowa i językowa,
- kształcenie skoncentrowane na osobie uczącej się (student-centred approach) oraz powiązane z konstruktywistycznym podejściem metodycznym,
- intencjonalne rozwijanie perspektywy międzynarodowej i międzykulturowej w kształceniu,
- ocenianie efektów kształcenia w odniesieniu do kontekstu międzynarodowego,
- przygotowanie studentów do radzenia sobie z „niepewnością” poprzez otwarcie umysłów, poszerzenie horyzontów, rozwijanie umiejętności kreatywnego i krytycznego myślenia,
- nastawienie zarówno studentów, jak i kadry na wartości i oddziaływanie społeczne,
- wychodzenie poza tradycyjne ramy dyscyplinarne oraz dominujące paradygmaty,
- odbywanie praktyki w odmiennym środowisku pracy (inna kultura, hierarchia wartości, język, organizacja pracy itp.)
- Umiędzynarodowienie ma różne oblicza/wymiary:
-
- umiędzynarodowiony program kształcenia (International curriculum)
- umiędzynarodowiony kampus (International campus)
- umiędzynarodowienie „w domu” (Internationalisation at home)
Różne wymiary umiędzynarodowienia zostały przedstawione w zamieszczonych w rozszerzeniu krótkich filmach, w których mówcami i rozmówcami są uznane autorytety w dziedzinie umiędzynarodowienia kształcenia na poziomie wyższym.
- https://youtu.be/RY9-OY3HALo – Tematem webinarium jest wprowadzenie do umiędzynarodowienia, z którego dowiadujemy się, w jaki sposób umiędzynarodowienie jest obecnie monitorowane na różnych poziomach (krajowym, instytucjonalnym). Skupiono się tu także na poziomie interpersonalnym i interakcyjnym oraz pokazano, jak należy promować ‘global fitness’.
- https://youtu.be/t1j-edVr6vw – Jaka jest przyszłość szkolnictwa wyższego? Na to pytanie odpowiada Nigel Healey z Nottingham Trent University oraz Sichuan University, omawiając kwestię umiędzynarodowienia kształcenia na poziomie wyższym.
- https://youtu.be/Ht91n6UHt6k – Wywiad z Betty Leask (emerytowany profesor w zakresie umiędzynarodowienia, La Trobe University, Melborne, Australia) podczas warsztatów “Working in International and Joint Classrooms” w dniu 9 listopada 2017 w University of Göttingen.
- https://youtu.be/xM-Lkc_QSB0 – Betty Leask ALTC National Teaching Fellow prowadzi seminarium na temat umiędzynarodowienia programów kształcenia dla członków AIEA (Association of International Education Administrators).
- https://youtu.be/rNHjtAZvlJo – Wywiad z Elspeth Jones podczas warsztatów “Working in International and Joint Classrooms” w dniu 9 listopada 2017 w University of Göttingen. Elspeth Jones jest emerytowanym profesorem w zakresie umiędzynarodowienia szkolnictwa wyższego w Leeds Beckett University, Wlk. Brytania.
- https://youtu.be/6toGmyBU4lE – Dyskusja na temat Moving internationalisation beyond the ‘success box’.
- https://youtu.be/Vc1JAy4ifyE – Mówcy omawiają zagadnienie umiędzynarodowienia w domu, uczenie się oparte na międzynarodowej współpracy online oraz lokalne konteksty międzykulturowe.
Umiędzynarodowiony program kształcenia pozwala studentom i doktorantom (osobom uczącym się) opanować, poza kierunkowymi, kompetencje transwersalne (uniwersalne, przechodnie), w tym językowe i międzykulturowe, kompetencje w zakresie przedsiębiorczości, uczenia się przez całe życie, samodzielności, przywództwa. Pozwala również kształtować umiejętność adaptacji i integracji, doskonalić rozwój osobisty i wzmacniać zatrudnialność (umożliwia znalezienie i utrzymanie zatrudnienia).
Dla uczelni umiędzynarodowienie oznacza nie tylko większą liczbę międzynarodowych studentów, doktorantów oraz kadry zagranicznej, lecz także bardziej elastyczne i zindywidualizowane podejście do dydaktyki z wykorzystaniem tzw. challenge based methods, większe zorientowanie na studenta, zyskanie partnerów strategicznych, poprawę pozycji w rankingach, poprawę jakości (kształcenia, zarządzania), otwarcie, poszerzenie horyzontów, większą rozpoznawalność, prestiż i znaczenie, uznawanie i docenianie nadawanych dyplomów, co przekłada się na lepsze szanse rozwoju dla studentów i absolwentów.
