Laureaci konkursu Nagrody Dydaktycznej Rektora UW

Nagroda dydaktyczna Rektora UW przyznawana jest indywidualnie nauczycielom akademickim za wybitne osiągnięcia dydaktyczne i wprowadzanie nowatorskich metod kształcenia. Co roku wyróżnienie przyznawane jest w trzech dziedzinach: nauk humanistycznych, nauk społecznych, nauk ścisłych i przyrodniczych oraz nauk medycznych i nauk o zdrowiu. Wyróżnienie ma charakter nagrody finansowej. Z wnioskiem o przyznanie nagrody dla nauczyciela akademickiego może wystąpić dziekan lub kierownik jednostki organizacyjnej. Kandydatury są oceniane przez komisję, której przewodniczy prorektor ds. studenckich i jakości kształcenia, a zasiadają w niej m.in. przedstawiciele studentów i doktorantów. Pierwsza edycja nagród odbyła się w 2016 roku.

W 2025 roku nagrody Rektora UW trafiły do:

W dziedzinie nauk humanistycznych:

ex aequo:

dr Aleksandry Jackiewicz z Wydziału Neofilologii

Doktor Aleksandra Jackiewicz z Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego – wśród jej zainteresowań naukowych znajdują się teoria i praktyka przekładu literackiego, w szczególności przekład poetycki, krytyka przekładu oraz literaturoznawstwo komparatystyczne. Badaczka zajmuje się również problematyką przekładu oraz odbiorem poezji polskiej XX i XXI wieku w świecie hiszpańsko- i galicyjskojęzycznym. Poza pracą dydaktyczną w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich przez wiele lat sprawowała opiekę nad studentami realizującymi mobilność międzynarodową, pełniąc funkcję koordynatorki programu Erasmus+. Jako zastępczyni dyrektora ds. kadry i współpracy w Instytucie angażuje się w inicjatywy na rzecz rozwoju współpracy naukowej i akademickiej. Dr A. Jackiewicz współorganizuje liczne przedsięwzięcia edukacyjne i popularyzatorskie, m.in. jest pomysłodawczynią i współtwórczynią „Szkoły Mistrzyń i Mistrzów Przekładu Literackiego” – projektu poświęconego doskonaleniu kompetencji tłumaczeniowych. Aktywnie uczestniczy w projektach o charakterze międzynarodowym oraz wspiera studentów i doktorantów odbywających staże zagraniczne. Badaczka jest zaangażowana w podnoszenie jakości kształcenia w obszarze przekładoznawstwa oraz we współpracę międzykulturową na Wydziale Neofilologii, łącząc pracę naukową i organizacyjną na rzecz rozwoju studiów iberystycznych.

dr. Pawła Nowakowskiego z Wydziału Historii

Doktor Paweł Nowakowski z Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego jest badaczem specjalizującym się w historii późnego antyku oraz epigrafice, ze szczególnym uwzględnieniem inskrypcji związanych z kultem świętych i zjawisk wielojęzyczności w prowincjach cesarstwa rzymskiego. Swoją karierę naukową rozpoczął jako doktorant w Zakładzie Papirologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 2015 roku obronił pracę doktorską. Realizował projekt poświęcony epigraficznym formom kultu świętych w późnoantycznej Anatolii w ramach grantu Preludium oraz otrzymał prestiżowe stypendia, w tym Fundacji na rzecz Nauki Polskiej „Start” i Krupp Stiftung. W latach 2015-2018 pracował na Uniwersytecie Oksfordzkim jako postdoktorant w projekcie „The Cult of Saints in Late Antiquity”, finansowanym ze środków Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych. Po powrocie do Polski związał się z Zakładem Historii Starożytnej Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie od 2019 roku pracuje jako adiunkt. Obecnie kieruje projektem ERC „STONE-MASTERS”, którego celem jest zbadanie warsztatów kamieniarskich oraz przemian kultury epigraficznej w świecie późnego antyku. Realizuje także projekt analizujący inskrypcje wczesnobizantyńskiego Bliskiego Wschodu w kontekście kształtowania się tożsamości społecznych i kulturowych. Dr P. Nowakowski jest autorem licznych publikacji, w tym monografii „Inscribing the Saints in Late Antique Anatolia”, a jego dorobek naukowy został doceniony m.in. poprzez nominację do Nagród Naukowych „Polityki”.

W dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych oraz w dziedzinie nauk medycznych i
nauk o zdrowiu:

dr. Maksyma Łaszewskiego z Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych

Doktor Maksym Łaszewski z Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW jest hydrologiem, specjalizującym się w przyrodniczych oraz antropogenicznych uwarunkowaniach jakości wód, szczególnie w zakresie wpływu urbanizacji, działalności rolniczej oraz zmian klimatu na źródła i wody powierzchniowe. Prowadził projekty dotyczące hydrologii i hydrochemii wód źródeł Nowego Miasta nad Pilicą, Skarpy Warszawskiej (grant „Zielony UW”) oraz Mazowsza (Miniatura). W swoich badaniach przywraca pamięć o zapomnianych uzdrowiskach hydroterapeutycznych Warszawy i okolic, łącząc hydrologię z historią i ochroną dziedzictwa przyrodniczo-kulturowego. Wyniki prac prezentuje na konferencjach, w muzeach oraz podczas otwartych spacerów po stolicy. Jest cenionym dydaktykiem, prowadzi ćwiczenia z hydrologii i oceanografii oraz moduły hydrologiczne zajęć terenowych. Uatrakcyjnia nauczanie geografii przyrodniczej poprzez angażowanie studentów w działania naukowe w ramach studenckich projektów badawczych. Projekty te pozwalają rozwijać kompetencje badawcze oraz umiejętność pracy zespołowej studentów, a efektem ich realizacji są wspólne artykuły naukowe, publikowane m.in. w „Acta Geographica Lodziensia”, „Journal of Water and Land Development” i „Przeglądzie Geograficznym”. Dr Maksym Łaszewski działa również popularyzatorsko, współpracuje ze szkołami, organizując warsztaty terenowe i żywe lekcje o wodach powierzchniowych i podziemnych Warszawy i okolic.

W dziedzinie nauk społecznych:

Ex aequo:

dr. hab. Wojciecha Gagatka, prof. ucz. z Wydziału Nauk Politycznych i Studiów
Międzynarodowych

Dr hab. Wojciech Gagatek, prof. ucz., jest absolwentem Instytutu Nauk Politycznych oraz Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Stopień doktora nauk politycznych i społecznych uzyskał w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji, a stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk o polityce w 2015 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie pracuje w Katedrze Metodologii Badań nad Polityką WNPiSM UW, pełniąc jednocześnie funkcję Pełnomocnika Dziekan ds. strategii. Wcześniej związany był m.in. z Centrum Europejskim UW oraz Instytutem Nauk Politycznych w Zurychu jako SCIEX Fellow. Jest członkiem Rady Naukowej Dyscypliny Nauki o Polityce i Administracji. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na systemie politycznym Unii Europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem funkcjonowania Parlamentu Europejskiego, a także na zagadnieniach związanych z demokracją i reprezentacją polityczną w UE. Prowadzi badania nad partiami politycznymi na poziomie europejskim, porównawczą analizą systemów politycznych oraz metodologią badań społecznych. Na Uniwersytecie Warszawskim prowadzi zajęcia przede wszystkim na studiach anglojęzycznych politologii (I i II stopnia), a także w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych UW. Należy do kilku krajowych i międzynarodowych sieci oraz towarzystw naukowych. Jest autorem licznych ekspertyz i raportów przygotowywanych dla instytucji krajowych oraz unijnych, w tym dla Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego, co podkreśla praktyczny wymiar jego działalności badawczej i eksperckiej. Prowadzi kluczowe zajęcia na anglojęzycznych studiach I i II stopnia z politologii oraz w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych UW. Trzech doktorantów, na podstawie prac zaliczeniowych przygotowanych pod jego kierunkiem, uzyskało granty NCN Preludium. Jest autorem innowacyjnego polsko-niemieckiego projektu blended-learning z intensywną wymianą studencką, brał udział w reformie programu studiów licencjackich z politologii, jest również inicjatorem wydziałowego konkursu na najlepsze prace dyplomowe.

dr hab. Małgorzaty Żytko, prof. ucz. z Wydziału Pedagogicznego

Dr hab. Małgorzata Żytko, prof. ucz. z Wydziału Pedagogicznego jest badaczką edukacji wczesnoszkolnej i kształcenia nauczycieli. Specjalizuje się w rozwoju kompetencji matematycznych i językowych dzieci w młodszych klasach szkoły podstawowej oraz w monitorowaniu osiągnięć szkolnych uczniów. Prof. Żytko prowadzi różnorodne zajęcia dydaktyczne, wychodząc z inicjatywą tworzenia nowych, aktywizujących form nauczania, w tym warsztatów edukacyjnych z wykorzystaniem innowacyjnych metody edukacji matematycznej. Naukowiec angażuje się w działania o charakterze międzynarodowym i krajowym. Była ekspertką OECD w zakresie wczesnej edukacji oraz współkoordynatorką ogólnopolskich badań monitorujących umiejętności uczniów kończących I etap edukacji w szkole podstawowej. Prof. Żytko aktywnie uczestniczy w projektach wspierających rozwój nauczycieli, w tym tworząc innowacyjne programy edukacyjne oraz szkoleniowe, a także studia podyplomowe. Na Wydziale Pedagogicznym prof. Żytko angażuje się w działania wspierające uczniów i nauczycieli, promując aktywne i odkrywcze metody nauczania wczesnoszkolnego. Jest członkinią Association for Teacher Education in Europe oraz Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, a także przewodniczącą Rady Naukowej Fundacji Edukacja na NOWO. Jest również członkinią Warszawskiej Rady Edukacyjnej. Prof. M. Żytko łączy działalność badawczą z praktyką edukacyjną, a jej doświadczenie dydaktyczne obejmuje zarówno zajęcia prowadzone w kraju, jak i zagranicą.

Wyróżniono następujące osoby:

W dziedzinie nauk humanistycznych:

dr Agnieszki Kotwasińskiej z Instytutu Ameryk i Europy

Doktor Agnieszka Kotwasińska jest adiunktem w Centrum Studiów Amerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego. Jej badania koncentrują się na literaturze amerykańskiej, szczególnie w gatunkach grozy i gotyku, a także na studiach genderowych, queerowej teorii i feministycznym nowym materializmie. Interesuje ją ucieleśnienie w tzw. „niższych” gatunkach, śmierć, choroba i starość w kinie i literaturze grozy. Dr A. Kotwasińska prowadzi zajęcia z literatury amerykańskiej, horroru, nowych mediów i popkultury. Jest kierowniczką pracowni badawczej Weird Fictions oraz współkierujacą Grupą Badawczą Gender/Sexuality w Centrum Studiów Amerykańskich UW. Jest autorką licznych publikacji naukowych, w tym artykułów w czasopismach, takich jak Somatechnics i Polish Journal of American Studies, a także rozdziałów w książkach „Monsters: A Companion”, „The Palgrave Handbook of Contemporary Gothic” czy „Diffractive Reading. New Materialism, Theory, Critique”. W 2023 roku ukazała się jej pierwsza monografia „House of Horrors: Familial Intimacies in Contemporary American Horror Fiction” (University of Wales Press). Obecnie pracuje nad kolejną książką poświęconą śmierci i umieraniu w nowoczesnym kinie grozy. Prof. A. Kotwasińska zdobyła grant IDUB na projekt badawczy „Śmierć ma znaczenie: nowy aparat krytyczny w badaniach nad biomedyczną śmiercią w kinie grozy” (2022–2023).

dr hab. Magdaleny Lubańskiej z Wydziału Nauk o Kulturze i Sztuce

Dr hab. Magdalena Lubańska, prof. ucz. pracuje w Zakładzie Teorii i Badań Współczesnych Praktyk Kulturowych w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w antropologii religii, antropologii pamięci oraz badaniach nad relacjami między religijnością a innymi sferami życia społeczności lokalnych na pograniczach kulturowych, prowadząc badania terenowe m.in. w Bułgarii i na pograniczu polsko-ukraińskim. Zajmuje się także (anty)synkretyzmem religijnym, materialnością religijną oraz myślą postsekularną. Prowadzi zajęcia dydaktyczne na studiach licencjackich, magisterskich i doktoranckich, m.in. z prawosławnej ikonografii, teorii kultury, antropologii zła, sekularyzacji i postsekularyzmu oraz laboratoria etnograficzne poświęcone pamięci wojny i powojnia na Podkarpaciu. Jest promotorką licznych prac naukowych, które znalazły odzwierciedlenie  w publikacjach studentów, m.in. w książce „Kruche życia po obu stronach Sanu. Wspomnienia ostatniego pokolenia świadków II wojny światowej i powojnia”. Jest autorką książek „Synkretyzm a podziały religijne w bułgarskich Rodopach” i „Praktyki lecznicze w prawosławnych monasterach w Bułgarii. Perspektywa antropologii (post)sekularnej”, „I na co ci to wiedzieć?! Pamięć i milczenie o powojennej przemocy na podkarpackiej wsi” oraz wielu artykułów naukowych. Kieruje i współrealizuje projekty badawcze, jest współtwórczynią nagradzanych filmów dokumentalnych „Nie sądzić” oraz „Wielki strach”. Aktywnie uczestniczy w konferencjach krajowych i międzynarodowych.

W dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych oraz w dziedzinie nauk medycznych i
nauk o zdrowiu:

dr Klaudii Dębiec-Andrzejewskiej z Wydziału Biologii

Doktor Klaudia Dębiec-Andrzejewska z Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego jest badaczką mikrobiologii środowiskowej i biotechnologii. Specjalizuje się w mikrobiologii gleb, interakcjach bakterie-rośliny oraz technologiach związanych z regeneracją gleb rolniczych i przemysłowych oraz biofortyfikacją roślin. Dr K. Dębiec-Andrzejewska prowadzi zajęcia dydaktyczne łączące wiedzę teoretyczną z doświadczeniem badawczym, angażując studentów w projekty praktyczne i badania naukowe. Naukowczyni kieruje oraz uczestniczy w krajowych i międzynarodowych projektach badawczych oraz stażach naukowych, m.in. we Włoszech, a jej działalność obejmuje także komercjalizację wyników badań – jest współzałożycielką i prezeską spółki spin-off UW, BHUMI Sp. z o.o., rozwijającej innowacyjne preparaty mikrobiologiczne dla rolnictwa regeneratywnego i przemysłu. Dr K. Dębiec-Andrzejewska jest laureatką prestiżowych stypendiów, w tym Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców oraz stypendium START FNP. W swojej pracy naukowej kierowała ośmioma projektami finansowanymi przez NCN, NCBR, PARP, MJWPU oraz Horizon 2020, a jej dorobek obejmuje liczne publikacje naukowe, zgłoszenia patentowe, patenty i wzory użytkowe. Na Wydziale Biologii kieruje Grupą Mikrobiologii Rolniczej i Przemysłowej.

W dziedzinie nauk społecznych:

dr. hab. Jacka Lewkowicza, prof. ucz. z Wydziału Nauk Ekonomicznych

Dr hab. Jacek Lewkowicz, prof. ucz. z Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego jest ekspertem w zakresie ekonomii instytucjonalnej, ekonomicznej analizy prawa oraz ekonomii politycznej. Posiada wykształcenie ekonomiczne i prawnicze i specjalizuje się w badaniu instytucji jako struktur norm i reguł kształtujących decyzje, wykorzystując zaawansowane narzędzia ilościowe, w tym modele ekonometryczne, zautomatyzowaną analizę tekstu oraz metody uczenia maszynowego. Prof. J. Lewkowicz prowadzi zajęcia dydaktyczne obejmujące m.in. ekonomię polityczną, nienadzorowane uczenie maszynowe, eksplorację danych tekstowych oraz seminaria dyplomowe, angażując studentów w projekty i badania. Naukowiec jest aktywny w działalności krajowej i międzynarodowej. Jego projekty badawcze dotyczą m.in. populizmu, stabilności instytucjonalnej oraz wpływu regulacji na funkcjonowanie systemów demokratycznych. Profesor J. Lewkowicz został uhonorowany Nagrodą Naukową POLITYKI w kategorii nauk społecznych za nowatorskie połączenie ekonomii i prawa z wykorzystaniem sztucznej inteligencji oraz technik ilościowych. Jest także laureatem stypendium START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej oraz stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców. W 2023 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, przedstawiając osiągnięcia pt. „Instytucje de jure i de facto w ujęciu empirycznym”. Poza działalnością akademicką Profesor J. Lewkowicz angażuje się w popularyzację wyników badań i wspieranie praktycznych zastosowań swoich analiz, które mogą służyć jako podstawa do reform prawnych i wzmacniania struktur demokratycznych.

dr. Rafała Woźniaka z Wydziału Nauk Ekonomicznych

Doktor Rafał Woźniak z Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego jest adiunktem w Katedrze Statystyki i Ekonometrii oraz związany jest z Centrum Badań Chińskich. W swojej działalności naukowej wykorzystuje szeroki wachlarz modeli ekonometrycznych, ze szczególnym naciskiem na modele danych panelowych oraz metody radzenia sobie z endogenicznością. Interesuje go również stosowanie wielorównaniowych modeli panelowych, co pozwala jednocześnie opisywać wiele zjawisk ekonomicznych. Dr R. Woźniak bada m.in. cykle koniunkturalne, ekonomię zdrowia, mikroekonomię i ekonomiczną analizę prawa. Dr R. Woźniak prowadzi zajęcia z ekonometrii stosowanej oraz analizy danych, angażując studentów w praktyczne wykorzystanie modeli panelowych i metod zaawansowanych. Naukowiec bierze także udział we współpracy międzynarodowej, co pozwala mu rozwijać badania empiryczne w kontekście globalnym oraz regionalnym. Jest współtwórcą i współorganizatorem międzynarodowego konkursu dla studentów Warsaw Econometric Challenge.